Γεια σου γειτονίτσα μου και χρόνια πολλά σε όλους μας!! Ελπίζω να περάσατε πολύ-πολύ καλά αυτές τις μέρες, να κάνατε όμορφα πραγματάκια, να φάγατε καλά, αλλά όχι του σκασμού και να γεμίσατε μπαταρίες για την καθημερινότητα που από αύριο επανέρχεται στους ρυθμούς της!! Εμείς εδώ στη Θεσσαλονίκη, όπου περάσαμε φέτος το Πάσχα μας, είχαμε την τύχη να έχουμε μια πολύ καλή μέρα εχθές με αποτέλεσμα να μπορέσουμε να ψήσουμε τα λίγα καλούδια που είχαμε πάρει, μιας και το κατσικάκι το βάλαμε στο φούρνο... Μαζευτήκαμε με την οικογένεια του καλού μου, με αδέρφια, θείες και ξαδέρφια και περάσαμε οικογενειακά και ζεστά!!
Τις τελευταίες μέρες όμως, το μυαλό μου τρέχει συνέχεια στους δικούς μου κάτω στην Κρήτη:
Στον αδερφό μου και τη μπεμπούλα του, που μεγαλώνει γρήγορα κι ενώ τη βλέπω συνέχεια από το skype με πονάει πολύ το ότι δε μπορώ να την πάρω μια αγκαλιά και να της δώσω ένα, έστω ένα, φιλί...
Στην αδερφή μου, που είναι πάντα δίπλα μου σ' ότι κι αν χρειαστώ, αλλά δεν ήμασταν μαζί να κάνουμε παρέα τα ψώνια της τελευταίας στιγμής όπως κάναμε πάντοτε τέτοιες μέρες και τρέχαμε σαν τρελές να τα προλάβουμε όλα...
Στη μαμά μου, που ενώ δεν είχε ποτέ ελεύθερο χρόνο ως ελεύθερος επαγγελματίας με τρία παιδιά να μεγαλώνουν και χωρίς βοήθεια από πουθενά, προλάβαινε πάντα να μας έχει όλους χαμογελαστούς κι ευτυχισμένους αυτές τις μέρες...
Στον μπαμπά μου, που πάντα κάναμε παρέα τ' απαραίτητα μαγειρέματα: τα κουλουράκια, τα καλιτσουνάκια και την παραδοσιακή κρεατότουρτα...
Στη γιαγιάκα μου, που δε ζει πια, αλλά μας άφησε παρακαταθήκη τόσες πολλές και τόσο όμορφες αναμνήσεις από το χωριό που πάντα πηγαίναμε το Πάσχα και τις λοιπές γιορτές και τις τόσο νόστιμες κι αυθεντικές συνταγές της... Κι ενώ έχω μεγαλώσει στην πόλη των Χανίων, το αγαπώ τόσο πολύ το χωριό μου και μου λείπουν οι στιγμές που έχω περάσει εκεί ως παιδί, ακόμα κι αν δυσκολεύομαι να πάω εκεί από τότε που πέθανε η γιαγιά μου...
Για ν' απαλύνω λίγο αυτές τις σκέψεις μου, λοιπόν, αποφάσισα φέτος να κάνω το σπίτι μας να μυρίσει λίγο... από Χανιά!! Μετά το βάψιμο των αυγών την Πέμπτη, που ήταν κάπως αποτυχημένο, φώναξα την παιδική μου φίλη και παλιά γειτόνισσα στα Χανιά Ελένη, που μένει κι εκείνη Θεσσαλονίκη, να κάνουμε τα πασχαλινά μας κουλουράκια παρεούλα!! Μαζί είχαμε κάνει και τα μελομακάρονα τα Χριστούγεννα και είναι πλέον μια καινούρια παράδοση να βρισκόμαστε παρέα στην κουζίνα τέτοιες μέρες... Ευτυχώς εκεί όλα πήγαν μια χαρά και γέμισαν τα καλαθάκια μας μοσχομυριστά πασχαλινά κουλούρια, όπως εκείνα που τρώγαμε όταν ήμασταν μικρούλες!!
Δεν ήταν όμως αυτό αρκετό για να νιώσω πως μύρισε το σπίτι μας Πάσχα, οπότε έβγαλα από την κατάψυξη μυζήθρα και τυρομάλαμα που μας είχαν στείλει οι γονείς μου κι αποφάσισα να κάνω σήμερα το πρωί μερικά καλιτσουνάκια... Μπορεί να μην είχαν το σχήμα και την όψη αυτών που έκανε η γιαγιάκα μου, τα ευχαριστήθηκα όμως πολύ-πολύ, κυρίως γιατί ήταν η πρώτη μου προσπάθεια να τα φτιάξω χωρίς τη βοήθεια κάποιου άλλου [εκτός του sous-chef μου ;) ]!! Μάλιστα μου περίσσεψε κάποια ποσότητα τυριών, οπότε μια απ' τις επόμενες μέρες θα τολμήσω να φτιάξω και την κρεατότουρτα!!
Από αύριο επιστρέφω στους φυσιολογικούς μου ρυθμούς και στη δουλειά μου που τόσο έχω παραμελήσει τον τελευταίο καιρό... Έχω σκοπό να κλείσω όλες τις υποθέσεις που εκκρεμούν και να οργανωθώ ώστε να αντιμετωπίσω ότι καινούριο μου προκύψει!! Γενικότερα είχα χαθεί κι από 'δω το προηγούμενο διάστημα, με τα τρεξίματα που είχα και προσπάθησα τις προηγούμενες μέρες να αναπληρώσω το κενό ανατρέχοντας σε καινούριες και παλιότερες αναρτήσεις και προσπαθώντας να μπω σε όλων σας τα σπιτάκια ν' αφήσω έστω μία ευχή!! Δεν το κατάφερα να μπω σε όλα, παρά τις πολλές (μα πάαααααρα πολλές) ώρες που αφιέρωσα!! Μέσα σε όλα όσα είχα χάσει αυτές τις μέρες ήταν και δύο βραβεία που έλαβα από δύο αγαπημένες φίλες τη
Νίκη και τη
Φανή, το οποίο μάλιστα συνοδευόταν από κάποιες ερωτήσεις...
Αυτό είναι το βραβείο της Νίκης:
κι αυτό της Φανής με τις ερωτήσεις του:
1. Αγαπημένο τοπίο/εικόνα/θέα;
Ο καθαρός γεμάτος αστέρια ουρανός τα βράδια, χειμωνιάτικα ή καλοκαιρινά, μακριά απ' τα φώτα της πόλης...
2. Αγαπημένο ποτό του χειμώνα και του καλοκαιριού;
Κόκκινο κρασάκι το χειμώνα και μπυρίτσα το καλοκαιράκι...
3. Αγαπημένο χρώμα;
Το τυρκουάζ των πανέμορφων θαλασσών μας!!
4. Αγαπημένη μυρωδιά;
Του γιασεμιού!!
5. Βόλτα/ταξιδάκι με: αυτοκίνητο, μηχανή, ποδήλατο, πόδια, αεροπλάνο, τρένο... διαλέξτε εσείς ποιό είναι το ιδανικό μέσον.
Τρελαίνομαι για βόλτες και ταξιδάκια, κοντινά ή μακρινά, ανεξάρτητα από το μέσο!! Μόνο ξεχάσαμε να γράψουμε και το καράβι ;)
Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ-πολύ που με σκεφτήκατε, ανάμεσα στα τόσο όμορφα ιστολόγια που όλοι παρακολουθούμε!! Θα μου επιτρέψετε να μην τα χαρίσω κι εγώ με τη σειρά μου σε κάποιο συγκεκριμένο ιστολόγιο, αλλά σε όλα εκείνα που θα επιθυμούσαν να τα λάβουν... Πολλά φιλιά και θα επανέλθω σύντομα με μερικά από τα νέα χειροποιήματά μου :)
